Dag nummer 5, Na regen komt…..
Juist, zonneschijn. Kijk haar eens stralen op deze vroege ochtend. Ballonnen, cadeaus en gezang speciaal voor de jarige jet.
De zonneschijn en de app buienalarm achter ons latend vertrokken wij om 140 km aan regen te trotseren. De app buienalarm gaf ons een mentale klapper. Droog tot An de middag, ja onze kleine teen bleef droog tot de middag, de rest was al vrij snel nat, zeiknat, smerig nat, ach gatver wat zijn we vreselijk nat…..ik….moet…..doorgaan…
Nat en vies
Natter en viezer
Allernatst en allerviest
Maar om toch het enthousiasme te behouden kwam de rijdende reporter natuurlijk weer even langs met zijn waaghalzende rijderscapriolen.
Na 65 km onze eerste stop. Onze begeleiders hebben ons vreselijk verwend zeg. Kleedjes, zeiltjes, warme dranken en spitsen zoals je ze alleen bij oma kreeg. Alleen de vuurton ontbrak voor de echte zwerverslook
Ach weet je wat, we zingen nog een keer voor Marije. Die meiden op de achtergrond….Wat die doen…euh eendjes kijken?
Vandaag was werkelijk een strijd. De regen werd niet langer verwelkomd, de kleding die we aanhadden ook niet, de fiets…ook iets minder en ongelofelijk wat zaten ze ons dwars met wegomleggingen. Zeker vier tegengekomen. Ach even van het zadel af moeten we maar denken.
Nog even een korte stop op 12 km voor de finish. We mogen er namelijk niet voor vijf uur in.
En daar gingen wij. Klaar voor het laatste stukje.
Laatste stukje toch….oef wat duren die laatste kilometers lang zeg….
Jahwe, ons doel bereikt voor vandaag….EN geen jeugdhostel, maar een hotel vanavond. Oh wat stond ons te wachten….
Twee en drie persoonskamers in een F1 hotel waar ontzettend hard gewerkt wordt. Ja, niet door het personeel hoor. Ongelofelijk wat een krappe, kale, vieze zooi hier zeg.
De drie persoonskamer met de camera hangend in de hoogste hoek om toch een heel beeld te krijgen. Nee om het hoekje zit geen douche of toilet. Dat zijn er 3 op de gang. Te delen met 20 natte renners en 3 begeleiders.
Maar het avondeten bij de Griek was erg goed. De Griek, kookte en bediende overigens alleen. Verklaart het rode vlees een beetje, hopelijk blijft het hierbij en zien wij hier morgenvroeg niets van terug.
Ok laatste keer zingen voor Marije dan.
Mevrouw de Wijn dronk nog wat koffie in het restaurant. Wij besloten te gaan. De kamers werken overigens met 6 cijferige codes zoals u op de foto ziet.
Morgen de enelaatste rit. 117 km startend met regen en eindigend met droogte. Wij gaan er weer voor.